Η χθεσινή ημέρα μπορούμε να πούμε πως ήταν ιδιαίτερα σημαντική καθώς η Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης παρουσίασε μια νέα έκθεση η οποία κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για ένα σοβαρό ζήτημα που μας αφορά. Το οξυγόνο μειώνεται δραματικά στις θάλασσες κάτι που επηρεάζει απόλυτα τις θαλάσσιες μορφές ζωής απειλώντας συνεχώς το απόθεμα ψαριών.
Η έκθεση παρουσιάστηκε στην Διεθνή Σύνοδο για το Κλίμα που πραγματοποιήθηκε στην πρωτεύουσα της Ισπανίας, Μαδρίτη. Όπως βλέπουμε στην έκθεση με τίτλο ”Αποξυγόνωση των ωκεανών: πρόβλημα για όλους”, γύρω στις 700 θαλάσσιες περιοχές στον κόσμο επηρεάζονται από το φαινόμενο αυτό. Ένας εκ των συγγραφέων της έκθεσης ο Νταν Λαφόλι δήλωσε τα εξής:
Αυτή είναι ίσως η τελευταία προειδοποίηση από το ανεξέλεγκτο πείραμα το οποίο πραγματοποιεί η ανθρωπότητα στους ωκεανούς του κόσμου καθώς οι εκπομπές του άνθρακα συνεχίζουν να αυξάνονται.
Σύμφωνα με την έκθεση, υπάρχουν δύο αίτια για την μείωση του περιεχομένου σε οξυγόνο των ωκεανών. Αυτά είναι η μόλυνση από τα γεωργικά απόβλητα και η υπερθέρμανση του πλανήτη. Όταν μειωθεί το νερό της θάλασσας, έχει την τάση να προχωρά σε συγκράτηση λιγότερου οξυγόνου. Αντίστοιχα, η μόλυνση των υδάτων με απόβλητα από λιπάσματα από την γεωργία ή ιχθυοτροφεία, ειδικότερα στις παράκτιες περιοχές, αυξάνει αριθμητικά τα άλγη τα οποία καταναλώνουν το οξυγόνο. Σε νερά τα οποία είναι φτωχά σε οξυγόνο, οι σουπιές και οι μέδουσες μπορούν να επιβιώσουν καλύτερα σε σχέση με τα ψάρια.
Η έκθεση αναφέρει επίσης πως τα μεγαλύτερα κλειστά θαλάσσια οικοσυστήματα με χαμηλό περιεχόμενο οξυγόνου είναι αυτά της Μαύρης Θάλασσας και της Βαλτικής. Παρόλο που στη Μαύρη Θάλασσα υπάρχουν εν μέρει φυσικοί λόγοι, η χρήση φυτοφαρμάκων είναι από τους βασικότερους λόγους της πρόκλησης του φαινομένου αυτού στη Βαλτική Θάλασσα. Σε ότι αφορά τους καρχαρίες και τους τόνους, ένεκα του μεγέθους και των ενεργειακών απαιτήσεων τους θα χρειάζονται πολύ οξυγόνο για να επιβιώσουν. Αυτό σημαίνει πως τα πλάσματα αυτά θα οδηγηθούν σε ρηχότερα νερά και σε θάλασσες οι οποίες είναι σχετικά πλουσιότερες σε οξυγόνο, κάτι που θα επιφέρει τον κίνδυνο της αλίευσης τους αλλά και της υπεραλίευσης.